วันเสาร์ที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

เทวดาแสดงปริศนาธรรม

เทวดาแสดงปริศนาธรรม คือ ดีดพิณที่หย่อนเกินไป ไม่ไพเราะ, ดีดพิณที่ตึงเกินไป ก็สายพิณขาด, ดีดพิณที่พอดี จึงกังวานสดใส ทันใดนั้นเอง ท่านเข้าสู่ “วิปัสสนาญาณฉับพลัน เป็นสมาธิพิจารณา คือ พิจารณาความหย่อน, ตึง ว่าล้วนไม่ใช่ สุดท้ายจบลงที่ ทางสายกลาง ไม่ตึง ไม่หย่อนเกินไป อนึ่ง ก่อนที่ท่านจะเข้าสู่วิปัสสนาญาณฉับพลันนั้น รูปฌานได้ถึงที่สุดแล้ว คือ ดับไป นิมิตที่ท่านเห็นและได้ยินก็ดับหายหมด ดังที่ปรากฏในพุทธประวัติจากพระโอษฐ์ (แปลโดยท่านพุทธทาส) ซึ่งนำมาจาก บาลี อุปักกิเลสสูตร สุญญตวรรค อุปริ. ม. ๑๔/๓๐๒/๔๕๒


ธรรมปฏิเวธ ถามตอบ เรื่อง พระพุทธเจ้าตรัสรู้อย่างไร <<คลิ๊ก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น